وانا هاعمل اية وهاعيش ازاى

وانا هاعمل اية وهاعيش ازاى وانا كل يومين عايش فى جراح طب قولى ازاى






هعيش حياتى وانا كلى جراح طب قولى يا قلبى ازاى هانعيش انا وانت تانى ازاى وانا كل دقيقة بتمر عليا

فيها الالم وعذاب خايف من بكرة لما يجى يكون يخبيلنا جراح ومش مكفية اللى خدو مننا وراح






عايش بعذاب الوحدة وانا جنب منى كل الناس راحت غالوتهم من قلبى مافيش فيهم احساس كاتم

فى قلبى كل جرح قلبى اتالم منة عايش جوايا بقالة سنين وبجد زهقت منة

امتة هايجى اليوم اللى بجد اتخلص منة يارب انت اللى عالم بيا محدش حس بيا

اخلص لقلب باعنى ولا صاحب حتى خانى ابعد عن كل واحد حاول يقلل منى

اعيش فى الدنيا ازاى وانا كلى منها جراح ودموعى مهما زادت مش هاترجع اللى راح

يمكن قريب او غالى صاحب بحكمى راح ان كانت فرحة ليا مش هاترجع اللى راح

كل يوم بيعدى عليا مش عارف مخبى اية بدعى مايكونش فية حزن زى اليوم اللى قابلية

بتمنى يعدى عليا وانا مرتاح الحزن والالم ملازمنى طعم الراحة راح لوحدى محدش جانبى

عايش فى الدنيا دى سواح حكايتى مع الحياة عبارة عن دموع منها اللى بيكوينى ومنها اللى بيطفى الشموع

ماشى لوحدى فى طريق مالوش رجوع مهما انادى بكل صوتى صوتى مش مسموع اوقات كتير بضيق الدنيا بيا

كتير وقعت ومحدش خد باديا بشوف دايما الفرحة فى عنيهم والحزن مالى عنيا ولا عمرى فراقهم بكون ندمان

كتير بكون مكسور قليل لما اكون فرحان اية يا دنيا اية اللى جرالى اهلى دفنونى بالحياة طب اية ذنبى وانا مالى

عمرى ما صعبت عليهم ولا صعب عليهم حالى عايش جسد بدون روح

وقلب جوة جسم عبارة عن جروح